Gekke nagel

Ik vergeet nooit meer de eerste keer dat ze bij mij in de stoel kroop. Op van de pijn en de zenuwen. Ik wilde aan haar ingegroeide nagel beginnen, maar als ik er al naar keek deed het zeer. “Stop maar, wacht maar even, ik bel even mijn man”. Oké dacht ik, wat gaat die doen dan? Ze belde haar man en gaf hem instructies over dat hij iets moest komen brengen. Ik hoorde iets over “spuit” en “flacon”. Geen idee wat ik daar nou weer van moest denken.

Vijf minuten later kwam haar man binnenlopen. Met een enorme spuit én flacon. “Ik ben dus tandarts, en deze pijn trek ik echt niet, ik ga het even verdoven” was haar zeer korte uitleg. En ja hoor, ze vulde de spuit, zette er een injectienaald op en verdoofde haar eigen teen. Ik denk niet dat ik ooit nog zo verbaasd ga zijn over wat iemand doet in míjn praktijk. Maar het werkte, haar teen was verdoofd en ik kon rustig mijn gang gaan.

Hoe de ingroei er toen uitzag kan ik me niet goed meer herinneren, het is al jaren geleden, maar dat met die spuit staat me nog heel helder voor de geest. Inmiddels groeit de nagel niet meer in. We hebben het onder controle, zij het dat het niet helemaal naar mijn zin gaat.

Zoals je ziet op de foto rechts zit er nogal een bocht, een flinke kromming in de linker hallux. Die was er altijd al, en zorgt dus ook voor die ingroei. Ze heeft ook al behoorlijk wat gehad met die teen en ook nu is de nagel dus weer zwart van een blauwe plek door een potje voetballen. Op allerlei manieren heb ik al geprobeerd die nagel te corrigeren.

Door drukvrij te leggen, te verdunnen, een unibrace te plaatsen en een composietbeugel. Drukvrij leggen verdraagt ze nog wel, maar iets wat corrigeert, zelfs zo zacht en langzaam als een composiet beugel, verdraagt ze niet. Alles doet zeer, voelt naar en moet er binnen een week af omdat het pijn doet. En omdat ze zelf het (tandarts)gereedschap heeft om het eraf te slopen doet ze dat dus ook.

Het is me er één deze tandarts. Wel een hele goede, want niet lang nadat ze bij mij in de stoel ging zitten, klom ik in die van haar omdat ik niet meer tevreden was met mijn eigen tandarts. Heel geestig ook om zo elkaars bedrijf van binnen mee te kunnen maken. Geeft hele leuke gespreksstof, al gaat dat wel het gemakkelijkst wanneer ze bij mij in de stoel zit!

Goed, wat betreft deze nagel. Een nagelcorrectie is dus geen optie, we hebben ervoor gekozen om de status quo te hanteren. Op de tweede foto, zonder lak, zie je de nagel na behandeling en drukvrij leggen. In stappen heb ik het volgende gedaan:

  1. Nagel knippen, iets korter aan de laterale zijde zodat de nagel daar niet in de huid prikt wanneer hij gaat groeien
  2. De bovenkant van de nagel lateraal ook iets afgerond, eerste met de kopknipper, daarna ook rond gefreesd. Dus niet de hoe weggenomen, maar afgerond.
  3. De kromming vanboven af wat verdund met een keramische frees zodat de spanning eraf gaat.
  4. Nagel aan beide zijden drukvrij gelegd met ligasano. (zie je bijna niet, goed he!)


Soms geeft deze nagel nog wat pijn, we weten dat meestal te voorkomen door elke 5 weken te behandelen. Als er toch pijn is kan ze de nagel zelf thuis drukvrij leggen, of ze belt om eerder behandeld te worden. Zelf knipt ze gelukkig niet aan de nagel. Ze doet een hoop, maar dat dan weer niet gelukkig. Ben ik toch wel blij om ;).